Vernissen en lakken

De afwerking!

Normaal wordt een aquarel op speciaal papier gemaakt, liefst 300 grs en van 100% katoen. Vanwege dit materiaal wordt het netjes in een lijst en achter glas opgehangen.


Nadeel daarvan is dat het glas kan spiegelen, de kleuren doffer maakt en de lijst zichtbaar is.

En dat is het mooie van canvas: geen lijst, geen glas en dus een directe lijn met degene die het ziet. Eerlijk, zonder glans, zonder tussenkomst van een ander materiaal, BAF in je gezicht.

 

Maar aquarel is kwetsbaar, kan met een beetje water weer actief gemaakt worden, dus moet er een goede afwerking komen, een seal, zodat vocht en vuil geen kans krijgen het schilderij te bevlekken. En daar raakte ik toch wat verdwaald tussen alles wat er is.

 

In eerste instantie wilde ik het geheel gewoon met een acrylvernis afwerken. Dat heb ik ook geprobeerd bij een klein testcanvasje. Maar als je het dopje alleen al van het flesje draait, slaan de chemische middelen je om de oren en weet je bij voorbaat al: dit is niet milieuvriendelijk.

De lettertjes op het flesje zijn zo klein, dat ik mijn loep erbij moet halen, om te lezen dat het inderdaad op je ogen, neus en keel kan slaan (joh, daar was ik al achter), bovendien kan je er duizelig en misselijk van worden, tot braakneigingen aan toe. Je moet het gebruiken in een goed geventileerde ruime én is het schadelijk voor zeer lange tijd voor de natuur en milieu.



Alstublief – dankuwel.

Behalve dat het persoonlijk tegenstond, sloeg het natuurlijk ook nergens op binnen het pad dat ik ben ingeslagen om met niet-recylcebare kleding en waterverf een zo klein mogelijke voetafdruk in ons ecosysteem te maken.

Op zoek naar wat anders. Het mocht in ieder geval niet op waterbasis zijn, want dan ben je gelijk je mooie aquarel kwijt bij het aanbrengen. Ook op alcoholbasis is om die reden uitgesloten.

In een youtube filmpje zag ik Liz Chaderton, die alles weet van “watercolor on canvas” en zij had het over Cold Wax. Dat is bijenwas met resin (een verharder) en terpentine. Die laatste, daar was ik toch niet zo blij mee. De resin kan een natuurlijke hars zijn…

Ik kwam uit op boenwas; een combi van bijenwas en carnaubawas. Deze is afkomstig van de carnaubapalm en heeft een hoger smeltpunt dan bijenwas, waardoor een slijtvastere laag ontstaat. MOOI. Even kijken bij de ingredienten…. zuivere bijenwas, carnaubawas, hoogwaardige microwassen en D60 (aromaatvrije oplosmiddel met hoog vlampunt)

Klinkt goed toch? Totdat ik ging opzoeken wat D60 nou eigenlijk is… jawel… een petroleum based goedje, ookwel hydrotreated light genoemd. Ik kom er niet onderuit. Blijkbaar heb je een soort van terpentine achtige oplosmiddel nodig om de boenwas smeerbaar te houden


Ik heb bij een imker online een potje boenwas aangeschaft om te kijken of dit het is.

Volgende keer de bevindingen en het vervolg op de afwerking