Kunst met een missie
Zoals we inmiddels wel weten, doen we het maar matigjes als het op het zorgen voor Moeder Aarde aankomt. We willen vaak wel, maar het is niet altijd mogelijk om de beste oplossing te kiezen of te kopen. Van heel veel zaken en onderwerpen weten we maar barweinig, hoeveel kost iets werkelijk? Niet alleen qua geld, maar ook qua vervuiling en CO2 uitstoot, hoeveelheid water en land?
Is iets recyclebaar of gaat het naar de verbrandingsoven. En als het dan verbrand wordt, wat komt er dan, behalve de CO2 nog meer in de lucht? Wat wordt er allemaal in het afvoerputje gegooid?
Ik maak me er zelf ook schuldig aan, helemaal toen ik net begon met schilderen en tekenen in april 2020, aangevuld met mixed media later dat jaar. Want was het niet geweldig, al die kleurtjes acrylverf, al die verschillende (gel-) mediums en helemaal niet zo duur! Totdat ik besefte dat ik met het uitspoelen van mijn kwasten en bakjes gewoon (micro-) plastic door de gootsteen aan het spoelen was.
Door veel programma’s op tv te kijken over afval, recycling, spul en vuilnis waar we bergen mee kunnen maken en dat vervolgens ook doen, het liefst in een ver land zodat we er zelf geen last van hebben, gingen mijn hersenen aan het werk.
Gelukkig zijn er al veel alternatieven voor niet-recyclebaar materiaal: biologisch afbreekbaar of recyclebaar. Zo kan katoen uit oude kleren opnieuw gebruikt worden, in sommige gevallen zelfs voor nieuwe kleding, maar anders als vul- of isolatiemateriaal. Voor 100% sythetische kleding lijkt ook een nieuwe manier gevonden te zijn om er vezels van te maken voor een nieuw kledingstuk.
Foto: John Cameron
Maar voor afval waar een mengsel van materialen in verwerkt zijn, zoals polyester/katoen in een blousje of chipszakken (plastic/aluminium) is geen andere oplossing dan de verbrandingsoven.
Ik ben op een missie om juist met deze materialen kunst te maken. Van de kleding maak ik canvassen, canvasboards en verwerk ik het in mixed media. Van afvalhout maak ik spielatten, schilder- en mixed media panelen en op chipszakken is ook prima te schilderen.
Ik heb me voorgenomen om zo min mogelijk nieuwe spullen te kopen en te kijken naar hoe ik mijn kunst zo milieuvriendelijk kan maken. Dus veel met afval werken, maar ook zelf mijn eigen verf maken met natuurlijke pigmenten, materialen zoeken bij tweedehandswinkels, verbouwingscontainers nagaan op houten panelen en latten.
Helaas ontkom ik er niet helemaal aan om materialen te kopen, ook die niet zo heel goed zijn voor het milieu, zoals gesso en goede gelmedium die ik als lijm gebruik (in beide zit acryl). Ik blijf op zoek naar alternatieven, zoals een soort voorstrijk (om de zuigende werking van stof tegen te gaan en het doek zuurvrij te maken) van pva-lijm (houtlijm), welke biologisch afbreekbaar is.
Foto: Breedijk Fotografie
Als ik acrylhoudende producten gebruik, zorg ik ervoor dat de gebruikte bakjes en kwasten/rollers goed uitgewreven zijn op/door een oude krant, welke ik weer gebruik als ondergrond om op te schilderen/tekenen of te verwerken in een mixed media object.
Op deze manier kunst maken is uitdagend, opwindend en leuk, maar het allermooiste zou zijn, als ik geen schilderijen meer kan maken, omdat al ons afval recyclebaar of biologisch afbreekbaar is.