Afvalverwerking
Ik kwam laatst een artikel tegen van Jackson’s Art uit de UK dat ging over hoe vervuilend acrylverf binnen onze bedrijfstak nu werkelijk is. De eerste helft stuitte mij tegen de borst, want de conclusie was dat wij kunstenaars maar een piepklein gedeelte van de totale microplastics uit acrylverf bijdragen aan de grote hoop en dat het zo minimaal was dat we ons daar niet druk over hoefden maken.
Kabouterdenken….
Het artikel ging gelukkig verder en daar werd ik wel blij van, want er werd een experiment gedaan met het filteren van het spoelwater met acrylverf. Er werd gebruik gemaakt van aluminiumsulfaat en calciumhydroxide, oftewel een zuur en een base om het acrylcomponent samen te laten klonteren. Kort door de bocht: daarna kan het door een koffiefilter en hou je het schone water over en de acrylprut in het filter. Dat kan dan bij het gewone afval gegooid worden. Ha! En daar kom ik dan weer om de hoek kijken, want is het mogelijk om nog iets met die drab te doen? Misschien helemaal op laten drogen tot poeder en weer verwerken als verf?
Nu had ik die twee poedertjes niet direct voor handen en even aanschaffen betekende gelijk 500 gram kopen, dus ik besloot te kijken met wat ik wel had aan zuren en basen. Ik had aluin en baking soda. Natuurlijk heb ik even op internet gekeken of deze twee geen rare of gevaarlijk reacties gaven na samenvoegen en volgde verder de instructies in het artikel van Jackson’s Art.
Het werkte! Uiteindelijk hield ik er een koffiefilter grijs spul aan over en mooi geel, helder water. Waar dat gele nou vandaan kwam, mag Joost weten. Misschien een pigment?
Ik besloot het filter open te leggen op een stuk afvalplastic om het te laten drogen, maar dit duurde lang. Heel lang. Veel te lang. De veeg die per ongeluk op het plastic was gekomen was wel opgedroogd, maar niet tot poeder. Het was een laagje dat niet meer van het plastic af te krijgen was en een beetje ruw voelde. Ineens ging er een lichtje branden, want ik was in de tussentijd ook op zoek gegaan naar het zelf maken van gesso voor pastelkrijt.
Ik heb een beetje uitgesmeerd op een stukje karton en toen dat droog was ben ik er met panpastel overheen gegaan. Het resultaat is geweldig!
Gelijk heb ik de rest van de drab op 2 stukken groter karton uitgesmeerd, waarvan 1 stuk zelfs twee keer en na gerold met een verfrolletje. Dat zag er strak uit en het werkte uitermate goed met panpastel.
Ik was benieuwd of Inktense potloden er ook op zouden werken en ja hoor! Ook mooi!
De Inktense heb ik met water gebruikt om de intense kleuren tevoorschijn te laten komen en daaruit bleek ook nog eens dat de gesso 2.0 watervast is.
Ik ben zo blij met het resultaat dat ik bijna weer met acrylverf zou gaan werken. Haha, nee hoor, geintje!
Het is prachtig dat met dit soort technieken we de microplastics in het milieu kunnen verminderen, maar het is natuurlijk beter om het daar helemaal niet in terecht te laten komen. Bovendien broed ik al weer op een beter plannetje om die minimale microplastics die wij toevoegen te reduceren tot nog minder. (Cliffhanger) ….
